De maandagmorgen blues

De maandag was in mijn klas altijd een rumoerige dag. De kinderen gingen alle kanten uit en vaak niet de kant uit die ik in gedachten had. Er waren veel verhalen te vertellen (geklets dus) en de concentratieboog was kort dus lang achter elkaar werken kon ik vergeten. Maar een juf leert snel; de maandag is een dag om in te komen. Op de vrije school startte ik de week met een beeldend verhaal over wat er die week ging komen. Zo konden de kinderen bij zichzelf komen en zich via het verhaal verbinden met de leerstof. Verder hield ik opdrachten kort en kunstzinnig, maakte ik ruimte voor geklets en we zongen veel. Zo kwam er weer focus, de koppies gingen dezelfde kant op staan en er ontstond een werkhouding in de klas. 

Met mijn thuisonderwijs is de situatie natuurlijk heel anders. Wij staan steeds met elkaar in verbinding en het leren in de wereld gaat ook continu door. Maar toch merk ik ook nu dat de maandag anders is dan andere dagen. In het weekend laten we los (wat heel gezond is) en op maandag verbinden we ons weer met werken. En dat is even inkomen, voor iedereen. Mijn thuisonderwijs is natuurlijk volledig afgestemd op mijn ene leerling (en onze kleine stoorzender), dus ik heb geen speciaal programma nodig voor de maandag. Ik reageer op wat ik zie en stuur bij in het moment. Het komt meestal neer op korter lezen, meer spelletjes doen, meer buiten zijn, meer tekenen en langer voorlezen. 

En tegenwoordig bedenkt mijn dochter de spelletjes zelf. Zoals laatst met de zak scrabble-letters in haar hand, krijg ik uitleg: “Eerst krijgt ieder 5 stenen, dan probeer je een woord te leggen of twee dat mag ook. Dan krijg je er 5 stenen bij en leg je weer een woord.” We beginnen het spel en tijdens het spel komen er regels bij: Als je alleen medeklinkers hebt, mag je letters omruilen, onderling letters ruilen mag ook. We helpen elkaar om mooie woorden te leggen. Als alle stenen op zijn en de tafel vol ligt met woorden, proberen we samen gekke zinnen te maken. Van sommige woorden maken we andere woorden zodat de zin loopt. Het resultaat is hilarisch! 

Een andere keer, komt mijn dochter aan met twee stapeltjes. Het ene is met sommen, die legt ze open op tafel (zichtbaar), de andere stapel zijn de antwoorden die legt ze gesloten (niet zichtbaar) op tafel. Om de beurt mogen we een som pakken en op zoek naar het antwoord. Maar je mag pas een nieuwe som pakken als je het antwoord hebt gevonden. Die sommen heeft ze zelf bedacht, opgeschreven en uitgerekend en aan tafel worden ze nog een keer uitgerekend!

Ik geniet enorm van dit soort momenten, mijn creatieve inzet betaalt zich terug. Het onderwijs dat ik zelf creëer, bootst zij na op haar manier. En door haar eigen creaties leert ze. Het is kunstzinnig onderwijs in optima forma. I love it!  

Maar even terug naar het begin… De maandagmorgen blues? Laat het werkboek los, gebruik je creativiteit en volg je intuïtie. Morgen is er weer een dag!