Berichten

Geplaatst op

Help mij leren lezen

Daar gaan we weer! Na een soort van vakantie pakken we de draad weer op. Mijn thuisonderwijs volgt niet één op één de vakanties in Nederland. Maar tijdens deze meivakantie voelde ik wel dat er even ruimte nodig was. Even lekker laten spelen ‘s ochtends i.p.v. aankloppen met: “Lieverd ga je met je rekenen beginnen?” Maar vorige week kondigde ik het al aan: “Volgende week gaan we weer beginnen lieverd!”

En maandag maakte ik de klassieke fout. Ik probeerde verder te gaan waar we waren gebleven…. Het lukte niet, zure gezichten (die van haar en de mijne), het lezen was ik weet niet waar gezakt, maar ik zag het niet meer zitten en zij al helemaal niet. Dus klaar. Morgen nieuwe kans.

Lees meer
Geplaatst op

Hou het positief!

Fouten maken mag, het is zelfs goed want je leert ervan. Ik kan dit elke dag tegen mijn dochter zeggen en ik doe het vaak, maar zij voelt dat anders. Als ik een foutje zie en ik wijs haar daar op dan wordt ze boos. Ze verliest de motivatie om verder te gaan, ik ben stom en uitleg is tegen dovemansoren. Hoe help ik haar zonder dat ze boos wordt? Dit is mijn grootste zoektocht geweest. 

Het belangrijkste wat ik moet doen als ze mij om mijn hulp vraagt, is luisteren. Wat is haar vraag precies? Wat ik vaak deed, bijvoorbeeld bij rekenen, was de som van begin tot eind uitleggen en dan had ik een boos kind. Nu luister ik heel goed naar haar vraag en stel ik vragen in de trant van; Wat is de eerste stap? Wat denk je als je dit leest? Wat heb je geprobeerd? Vaak zegt ze terwijl ze aan het praten is… “Ooh wacht, laat maar ik snap het al.” En als niet, dan weet ik welke denkstappen ze maakt en waar ze precies vastloopt. Zij heeft mijn hulp alleen nodig bij dit stapje de rest kan ze het zelf. Alle extra informatie irriteert haar alleen maar. 

Lees meer
Geplaatst op

De digitale oppas

Toen de wereld in lockdown ging, zag ik al die kinderen voor me; opgesloten in flatjes, de hele dag achter een scherm. Hun speelruimte is hen ontnomen, de digitale oppasser is de uitkomst. Afgestompt, murw, vierkante ogen, overprikkeld, lamlendig en chagerijnig. Ik stuur in gedachte kracht naar al die moedige ouders om te komen met meer creatieve oplossingen om samen de tijd te doden of te vieren. Ik wil hier iets over schrijven, maar elke letter die ik op papier zette, kwam uit de mond van een moraalridder, de stuurman aan wal. Want ik heb makkelijk praten; mijn kinderen zijn al een half jaar afgekickt van het leven waarin zij continu worden bezig gehouden, (school, opvang, sportclub, muziekles, verjaardagspartijtjes enz.) En wij zitten midden in de natuur waar ze zich vrij kunnen bewegen, kunnen ontdekken en rondscharrelen. En ik werd niet overvallen met de continue zorg en onderwijs van mijn kinderen. Dus wie ben ik om iets te zeggen over de geestdodende werking van schermen…

Lees meer
Geplaatst op

De vrolijke paaskip

De hele week hangen deze vrolijke kippen op ons prikbord. En vandaag realiseer ik me ineens dat het pasen is dit weekend. Dit gebeurt er dus in een lockdown in Spanje, waar thuisonderwijs en thuiswerken al onze routine was; ik raak de connectie met mijn agenda kwijt. Maar mijn onderbewustzijn heeft schijnbaar een lijntje met de jaaragenda, want mijn eetkamer is met deze tekeningen helemaal in paasstijl.

Lees meer
Geplaatst op

De maandagmorgen blues

De maandag was in mijn klas altijd een rumoerige dag. De kinderen gingen alle kanten uit en vaak niet de kant uit die ik in gedachten had. Er waren veel verhalen te vertellen (geklets dus) en de concentratieboog was kort dus lang achter elkaar werken kon ik vergeten. Maar een juf leert snel; de maandag is een dag om in te komen. Op de vrije school startte ik de week met een beeldend verhaal over wat er die week ging komen. Zo konden de kinderen bij zichzelf komen en zich via het verhaal verbinden met de leerstof. Verder hield ik opdrachten kort en kunstzinnig, maakte ik ruimte voor geklets en we zongen veel. Zo kwam er weer focus, de koppies gingen dezelfde kant op staan en er ontstond een werkhouding in de klas. 

Lees meer
Geplaatst op

De zelfstandige taart!

Mag ik een taart bakken? Ohnee… je ziet het al voor je: ontplofte keuken, 100 vragen en uiteindelijk sta je zelf een taart te bakken. Dus nee, liever niet. Maar toen was daar een helder moment. Ik zei: Lieverd, ik ga vaker ja zeggen, je mag zo vaak een taart bakken als je wilt, maar we moeten een paar afspraken maken: Jij maakt de taart, je mag me alles vragen, maar je doet het zelf. En de keuken moet er precies zo uitzien als toen je begon, dat betekent dat je al je gebruikte spullen opruimt, schoonmaakt en afwast.

En zo zijn we inmiddels 30 taarten verder. Ze maakt gezonde taarten zonder suiker en zonder ingewikkeld recept. Hoe dan?

De zelfstandige taart met roomkaas en blauwe bes.
Lees meer
Geplaatst op

Verschillende niveaus aan één keukentafel.

Als je meer kinderen hebt, kom je nu waarschijnlijk handen tekort. Hoe organiseer ik de verschillende niveaus aan één keukentafel. Hoe ga ik om met mijn peuter of baby die zich niet houdt aan stilte-tijd of schema’s? Een paar tips:

Het handigst is om het zelfstandigste kind het eerst aan het werk te helpen. Hoe ouder kinderen worden, hoe zelfstandiger ze zijn en hoe langer ze geconcentreerd kunnen werken. 

Wil je met zijn allen de dag starten, geef jouw jongste(n) eerst een simpel werkje. Een tekenopdracht of een zin naschrijven. Dan heb jij de tijd jouw oudste op te starten. 

Lees meer
Geplaatst op

Help! De hele dag mijn kinderen op mijn lip,

7 maanden geleden gingen we op reis. Busje ingepakt, kids achterin en rijden maar. Weg van de drukte, weg van alle verplichtingen, met elkaar zijn, thuisonderwijs geven, van huis uit werken. We hebben wat omzwervingen gemaakt: in een camper geleefd, op huizen gepast en nu een plek gevonden. Een huis met ruimte en natuur om ons heen. 

Maar al die tijd zaten we op elkaars lip. En dat is heel fijn, maar niet altijd makkelijk. Ik noem onze reis steeds al een hele lange workshop voor persoonlijke ontwikkeling. De hele dag door worden de lessen op een presenteerblaadje aangeboden. En vluchten kan niet. So face it en groei.

Nu de corona situatie over de wereld trekt en een groot deel van de wereld binnen zit met kinderen, voelt het ineens alsof ik het afgelopen half jaar proef heb gedraaid. Mijn “lockdown” was vrijwillig en bewust, maar je zal het onvrijwillig en zonder aankondiging op je bord krijgen. Ik hoop dat ik op deze manier kan helpen of mijn verhaal misschien troost biedt.

Mijn belangrijkste inzichten:

Lees meer
Geplaatst op

Opstarten van thuisonderwijs

Begin bij je kind!

Je kind kan je precies vertellen wat ze in de klas aan het doen zijn. Welke letters ze leren of met welke spellingscategorie ze bezig zijn. Sluit daar op aan. Laat je kind uitleggen hoe iets moet. 

Wat ga ik doen?

Voor je kind is het vooral belangrijk dat het lezen en rekenen wakker blijft en dat betekent dus elke dag even oefenen. Thuisonderwijs is heel effectief. Je kind krijgt jouw volledige aandacht en er is dus veel minder tijd nodig dan op school er voor staat. Zelf zijn we meestal een uur met rekenen bezig en een uur met taal. 

Maar je kind heeft niet constant jouw aandacht nodig. Je kunt een stilte uur / half uur inzetten. Hoe ouder je kind hoe beter ze zelfstandig in stilte kunnen werken. Ik zet de keukenwekker en in die tijd praten we niet. Als je iets niet snapt dan sla je het over. Als je kind helemaal vast loopt dan merk je het vanzelf aan gewiebel en gezucht. Maar het leuke is dat ze in deze zelfwerktijd ineens een stuk zelfstandiger zijn en hun problemen zelf kunnen oplossen. In deze stilte tijd heb je ruimte om iets voor te bereiden of om te werken. Het is handig om aan dezelfde tafel ook in stilte te gaan werken. Zo ontstaat er een werksfeer. Het is natuurlijk handig om een werkje te kiezen dat niet te moeilijk is. En zorg voor een aantal werkjes / opdrachten. Is het werkje klaar, maar de stilte tijd niet voorbij, dan weet je kind wat het kan gaan doen.  

Lees meer